Pełny tekst piosenki o tabace:
Dobrô tôbaka (1951)
spiéwô Rózela Zelke, Wiôlgô Wies (pol. Władysławowo)
Dobrô tôbaka, co ją kòżdi chwôli,
A nié jeden gôdô: „Niéch sã dom mój wôli –
Jô tôbakã muszã miec!”
Czej jesmë w kòscele, kôzanié slëchómë,
Jak nóm sã spac zachce to roga szëkómë,
Czestëjemë sąsôdów.
A chòc ksãdz widzy, to òn sã nie gniéwô,
Bo òn ju sóm w tôbaczérce miéwô
Czej przestónie, zażëje.
Jedni zażiwają czôrné zele swòjsczi,
Drëdżi zażiwają zôłté zele kùpczi.
A ti trzecy prymkùją.
A ti Kaszëbi co ją w rogach noszą
Co rôz zażëją, w górã róg pòdnoszą
Czë téż w rogù sã swiecy.
A jak sã swiecy, baro sã gniéwają,
Bo ju tôbaczi ledwò w rogù mają
Róg tlëką ò kòlano
A ti rëbôce, co pò mòrzu plëną,
To bez tôbaczi ledwò że nie żdżiną,
Bo tôbakã muszą miec.
A ti co nie pôlą i nie zażiwają,
Ti téż nick wicy jak tą biédã mają.
Jô tôbakã mùszã miec!
A të, kòbito, szëkôj jaczi radë,
Bò bez tôbaczi, bãdą kłótnie, zwadë,
Jô tôbakã mùszã miec!
ã — an, téż: o
ą — un
ô — y
ò — łe
ù — łu
ë — zwãk pòstrzédny midze „e” a „a”
sz, cz, ż, dż — ś, ć, ż, dź
Oczywiście wymowa jest w piosence nieco inna niż napisałem, bo jest to dialekt północnokaszubski.
