I Hate It Here - tekst piosenki • tłumaczenie piosenki

Quick, quick, tell me something awful Like you are a poet trapped inside the body of a finance guy Tell me all your secrets, all you'll ever be is My eternal consolation prize You see I was a debutante in another life, but Now I seem to be scared to go outside If comfort is a construct, I don't believe in good luck Now that I know what's what I hate it here so I will go to secret gardens in my mind People need a key to get to, the only one is mine I read about it in a book when I was a precocious child No mid-sized city hopes and small-town fears I'm there most of the year, 'cause I hate it here I hate it here My friends used to play a game where We would pick a decade We wished we could live in instead of this I'd say the 1830s but without all the racists And getting married off for the highest bid Everyone would look down 'cause it wasn't fun now Seems like it was never even fun back then Nostalgia is a mind's trick If I'd been there, I'd hate it It was freezing in the palace I hate it here so I will go to lunar valleys in my mind When they found a better planet, only the gentle survived I dreamed about it in the dark, the night I felt like I might die No mid-sized city hopes and small-town fears I'm there most of the year 'cause I hate it here I hate it here I'm lonely, but I'm good I'm bitter, but I swear I'm fine I'll save all my romanticism for my inner life and I'll get lost on purpose This place made me feel worthless Lucid dreams like electricity the current flies through me And in my fantasies I rise above it And way up there, I actually love it I hate it here so I will go to secret gardens in my mind People need a key to get to, the only one is mine I read about it in a book when I was a precocious child No mid-sized city hopes and small-town fears I'm there most of the year 'cause I hate it here I hate it here Quick, quick, tell me something awful Like you are a poet trapped inside the body of a finance guy

Szybko, szybko, powiedz mi coś strasznego Jak to, że jesteś poetą uwięzionym w ciele finansisty Wyjaw mi swe sekrety, a po wieczność staniesz się Moją nagrodą pocieszenia Widzisz, w innym życiu byłam debiutantką, lecz Teraz zdaje się że obawiam się świata Skoro komfort to konstrukt, nie wierzę w szczęście Teraz gdy wiem, co jest czym Nienawidzę tego miejsca więc skryję się w sekretnych ogrodach mego umysłu Ludzie potrzebują klucza, jedyny należy do mnie Czytałam o tym w książce jako bystre dzid ko Nie ma tam oczekiwań średniego miasta i obaw małego Kryję się tam większość roku, bo nienawidzę tego miejsca Nienawidzę tego miejsca Moje przyjaciółki zwykły grać w grę, gdzid Wybierałyśmy dekadę W której chciałybyśmy żyć w zamian Wybrałam rok 1830, lecz bez wszystkich rasistów I ożenku za najwyższą cenę Wszyscy spojrzeliby z góry, bo to nie jest już zabawne Zdaje się, że wówczas także nie było Nostalgia to sztuczka umysłu Będąc tam, nienawidziłabym tego W pałacu byłoby mroźno Nienawidzę tego miejsca więc skryję się w księżycowych dolinach mego umysłu Gdy odnaleźli lepszą planetę tylko delikatni przetrwali Marzyłam o tym w ciemności, nocą, której czułam, że umrę Nie ma tam oczekiwań średniego miasta i obaw małego Kryję się tam większość roku, bo nienawidzę tego miejsca Nienawidzę tego miejsca Jestem samotna, lecz dobra Jestem zgorzkniała, lecz przysięgam że jest w porządku Zachowam cały romantyzm dla swego wnętrza i Zagubię się celowo To miejsce sprawia, że czuję się bezwartościowa Świadome sny przewodzą przeze mnie prąd I w swych fantazjach wznoszę się ponad to I hen w górze, nawet to kocham Nienawidzę tego miejsca więc skryję się w sekretnych ogrodach mego umysłu Ludzie potrzebują klucza, jedyny należy do mnie Czytałam o tym w książce jako bystre dzid ko Nie ma tam oczekiwań średniego miasta i obaw małego Kryję się tam większość roku, bo nienawidzę tego miejsca Nienawidzę tego miejsca Szybko, szybko, powiedz mi coś strasznego Jak to, że jesteś poetą uwięzionym w ciele finansisty